(Updated below) Oorlogsverslaggever Jan Eikelboom heeft een boek over zijn 20-jarige carriere geschreven en mocht dat komen promoten bij Pauw & Witteman. Gevaarlijkste land waar hij ooit geweest is? Syrië.
Het hele gesprek is terug te zien, hier.
Op 06:21 wordt het interessant. Eikelboom beweert dat er geen journalisten meer naar Syrië gaan. Heel erg is dat, want dan weten we dus ook niet goed wat er gebeurt in de steeds bloediger burgeroorlog die het land al drie jaar teistert – daar waren de heren het al snel over eens. We horen niks meer van de gewone burgers die klem zitten tussen de strijdende partijen, zei Eikelboom ook nog. Het lijken nu nog slechts Assad en baarden die Allah Akhbar roepen en daarom keert de wereld zich van Syrië af.
Rond de 08:20 vraagt Witteman zich af waarom er geen voedselpakketten naar Syrië gaan. Met een vliegtuig. Dat kan niet, volgens Eikelboom, want dat wordt dan neergeschoten door Assad. Ze babbelen zo nog even door en Eikelboom zegt dan dat het erg is dat die humanitaire hulp er in Syrië niet komt. “Je komt Syrië dus niet in,” voegt Pauw daar dan nog maar eens aan toe.
Wat jammer toch dat het Nederlandse media establishment helemaal niet op de hoogte lijkt van wat er in diezelfde media én op het onderwerp dat ze zeggen te verslaan nou écht gebeurt.
Want, laat ik nou net een paar weken terug zijn uit Syrië, waar ik voor de NTR een radiodocumentaire heb gemaakt over precies datgene waarvan de heren aan die tafel beweren dat het niet gebeurt: Humanitaire hulp, vanuit Nederland, per vliegtuig, naar Damascus. Het is zelfs het belegerde Yarmouk kamp binnengekomen.
Het kan best zijn dat ze die documentaire niks vinden. Dat is prima. Maar zeggen dat er “geen journalisten naar Syrië worden gestuurd” en dat er “geen hulp per vliegtuig” naartoe gaat terwijl het tegendeel waar is, is gewoon dom talkshow journatainment gepruts.
Het is niet goed te begrijpen, maar op zich geen grote ramp als Eikelboom niet weet wat er op zijn vakgebied en onderwerp precies gebeurt. Maar ga dan niet de gebraden haan uit zitten hangen om een paar boeken te verkopen bij de heren P&W die verder ook overduidelijk geen benul hebben.
Hoe kan dat nou eigenlijk, dat geen van de heren adequaat geinformeerd is? Het lijkt me zo zonde als achteraf blijkt dat een gesprek van een kwartier zoveel aperte onzin bevat? Of maakt dat niet uit?
Aan de organisatie van de hulpvlucht lag het niet. Ondanks verschillende persberichten en persoonlijk benaderde redakteuren zag ik geen enkele journalist en niks bij P&W toen het vliegtuig, beladen met 20 ton hulpgoederen en mijzelf als één van de twee passagiers, naar Syrië vertrok.
Het Radio 1 journaal had aanvankelijk wel interesse voor nieuwsverslagen, maar zag ervan af toen bleek dat er – stel je voor – wel iets betaald zou moeten worden.
Van Nieuwsuur noch Eikelenboom hebben de organisatoren noch ikzelf ook maar iets vernomen.
Ik was trouwens niet de enige journalist: Er waren er nog twee mee. Die hebben in o.a. Trouw en Volkskrant geschreven over hun bevindingen. Het is moeilijk te geloven dat én Eikelboom én de voltallige redaktie van Pauw & Witteman dit allemaal gemist hebben bij de voorbereidingen van dit onderwerp in hun talkshow. Gemist of genegeerd? Het toont in ieder geval aan dat Syrië ze niet echt interesseert. Boeken promoten wel.
Nou ja. Mensen vragen wel eens waarom ik niet meer in Nederland wil wonen. Nou, dit soort dingen dus.
En hulde aan NTR’s HollandDoc, die dus wél een journalist naar Syrië hebben gestuurd, met alle risico’s van dien, en aan VPRO’s “Nooit Meer Slapen”, die wél op de hoogte waren van zowel de hulpvlucht als de documentaire. Zo kan het dus ook.
Oh, en dames en heren van Nieuwsuur: Ik ga binnenkort weer naar Syrië. Dus neem gerust contact op als er inderdaad zo’n grote belangstelling is.
UPDATE: Jan Eikelboom reageert met een mix van pulling rank en op-de-borst-klopperij: “De afgelopen jaren heb ik Syrie zes keer bezocht, vaak onder zeer riskante omstandigheden om verslag te doen van het leed van de bevolking. Dat is meer dan jullie hebben gedaan, volgens mij: embedded met een hulpvlucht.”
Nou, gefeliciteerd, Jan. Maar daar ging het dus niet over.